خب که چی

به نظرم ارزش آدم ها برامون از مقدار زمان و انرژی ای که حاضریم و دوست داریم براشون بذاریم فهمیده میشه.

کلا عشق مقوله ی عجیبیه،هم میفهممش هم نمیفهمم🙄.زهرا چند روز پیش یه تعریف جالبی ازش گفت،دارم راجع بهش فکر میکنم:اوج احترامی که دو نفر میتونن به هم بذارن،یعنی دو نفر که به همه چیز طرف مقابل احترام میذارن.(بدون تلاش!).

بعد جالب اینکه ، ازش پرسیدم تاحالا همچین چیزی دیدی گفت نه !:>

پی نوشت:آقا این چه خوابی بود دیشب برامون ساختی!?:))

یه سری چیزا رو که تو دنیای واقعی نمیتونیم تجربه کنیم براشون آپشن تجربه شدن تو خواب گذاشته شده!!صوت و تصویر و حس° واقعیِ واقعی،بعد این برام خیلی خیلی هیجان انگیزه که چیزایی که تو دنیای بیرون از خواب(!)مزخرف محض به نظر میان،تو خواب اصلا نمیفهمیم که مزخرفن!

حالا سوال اینه که مقدار جفنگیاتی که تو خواب میبینیم آیا با مقدار تخیلمون رابطه ی مستقیم داره?یا بی ربطه اصلا?و چرا همیشه لحظه ی مرگ از خواب بیدار میشیم:/? 

پی نوشت 2: میدونی،چیزی که قشنگه سعی در جلب توجه نداره.